Pieska moda, czesanie, jaki sprzęt wybrać

Czy aby nasz pies był piękny musimy ubierać go w te śmieszne, małe wdzianka? Czy to jakaś psia moda?
Zwierzęta owładnęły internet. Są wszędzie, od blogów po instagrama czy facebooka. Zwykle przebierane dla żartu przez różnych internautów. Nawet gwiazdy zaczęły wrzucać fotki ze swymi ulubieńcami przebranymi w ciuszki od światowych projektantów, których niejednokrotnie bym im pozazdrościła... A może to oni zapoczątkowali nową modę?

Oczywiście dla wielu osób jest to zabawne. Uważamy to za formę żartu, bo jak niby odebrać nowo wrzuconą fotografię przez koleżankę z psem w okularach przeciwsłonecznych i bejsbolówce?

Dbanie o naszego pupila to nasz obowiązek.
Coraz częściej chodzimy z nim na strzyżenia i zabiegi pielęgnacyjne. Może nie tak często jak celebryci noszący małe pieski na galę. Przecież nawet zwierzak musi wypaść jak najlepiej na ściance. Często dzięki temu takie osoby zwracają na siebie szczególną uwagę, nie mówiąc już o tym że na drugi dzień internet huczy od pieszczotliwych i przesłodzonych komentarzy pod zdjęciem cudownego futrzaka gwiazdy. Zyskują dzięki nim większe zainteresowanie.
Zajmijmy się w takim razie fryzurą naszego psa.

Musisz zdawać sobie sprawę, że przy czesaniu należy używać różnych szczotek i Grzebieni ponieważ futro psa ma zróżnicowaną teksturę w zależności od miejsca, które porasta. (Np. futro na tylnich łapach i „portkach” potrafi się skręcać (kędzierzawić), podczas gdy futro a brzuchu potrafi być delikatne jak jedwab. To miejsce jest bardzo czułe i dlatego należy się delikatnie z nim obchodzić i uważać aby nie ciągnąc sierści. Zwróć również uwagę, że różne psy   (nawet z tego samego miotu ) potrafią mieć różne tekstury włosa – dlatego metoda prób i błędów musisz dobrać najlepszy sprzęt dla swojego psa nie kierując się ślepo wszystkimi wskazówkami czy ogólnie panującą modą.

Rodzaje sprzętu:

Sprzęt czeszący i tnący:

• Szczotka z igłami
• Szczotka z miekkiego włosia
• Szczotka tzw. „biała osc”
• Pudlówka (mniejsza i wieksza)
• Grzebień z metalowymi zebami
• Grzebień z szeroko rozstawionymi zebami
• Nożyczki z długim ostrzem
• Nożyczki z zaokraglonymi czubkami
• Degażówki ( pojedyncze i podwójne)
• Cażki do obcinania paznokci

A poza tym:

• Recznik
• Suszarka
• Szampon
• Odżywka
• Talk
• Podkład do talkowania
• Spray do rozczesywania sierści

SZCZOTKA Z IGŁAMI Szczotka ta powinna mieć długie igły, ale nie zakończone kulkami. Kulki powodują bowiem, iż igła wkręca się we włos i go kołtuni. Szczotka ta nie wyczesuje podszerstka i pomaga rozczesać skołtunione obszary futra. Służy zarówno na wystawach jak w codziennej domowej pielęgnacji.
SZCZOTKA Z MIEKIEGO WŁOSIA Ta niewielka szczotka (w zależnosci od producenta podłużna lub okrągła i z różnym kolorem włosia) służy do talkowania łap, aby nadać im bardziej „puchaty” wygląd i do podnoszenia włosa na łapach.
SZCZOTKA tzw „ BIAŁA OŚĆ” Dzięki specjalnej budowie włosów - biała "ość" otoczona miekkimi włoskami (te droższe mają włos borsuka) - nie wyrywa podszerstka. Idealna na wystawy – podnosi włos do góry i nie kołtuni go. Podstawowa „broń” w kieszeni niejednego handlera na wystawie.
PUDLÓWKA Szczotka używana najczęściej do wyczesania podszerstka (szczególnie przydatna w okresię linienia.) Ze względu na jej budowe (drobne igiełki zagiete w 1/3 długosci) szczotka jest dosc ostra i należy delikatnie wyczesywac psa, gdyż przy nieumiejetnym jej zastosowaniu możemy zrobic psu krzywdę. Służy również do nadania puszystości.
GRZEBIEŃ Z METALOWYMI ZĘBAMI Ważne jest aby grzebień był wykonany z metalu. Grzebienie plastykowe elektryzuja włos. Grzebień taki służy do wstepnego rozczesania psięj grzywy i pomocny jest również podczas strzyżenia. Najlepiej sprawdza się również podczas wyczesywania i rozczesywania sfilcowanej sierści. Metalowe zeby Grzebienia powinny byc tak gładkie aby nie zaczepiały o włos. W innym przypadku zniszcza strukture włosa.
NOŻYCZKI O DŁUGICH OSTRZACH U pomeranianów jest niewiele miejsc, które strzyże się takim typem nożyczek. najczęściej służa do wyrównania długosci „portek” lub do przyciecia „piór” na łapach. Niektórzy groomerzy stosuja te nożyczki do nadawania kształtu pomeraniana, stosujac nastepnie degażówki do „wyrównania” krawedzi po cieciu tymi nożyczkami.
NOŻYCZKI Z ZAOKRAGLONYMI KONCAMI Nożyczki z zaokraglonymi na koncach ostrzami pozwalaja strzyc trudno dostepne miejsca bez ukłuc i zadrapań skóry. Doskonałe do strzyżenia w okolicach łapek, oczu, uszu i pyszczka.
DEGAŻÓWKI Służa do cieniowania włosa. Nadaja „naturalny” wyglad tuż po strzyżeniu. najczęściej stosowane przy nadawaniu kształtu „kuli” podczas strzeżenia kryzy oraz przy formowaniu sierśći na zadzie i przy ogonie.
CĄŻKI DO OBCINANIA PAZURÓW Niezbedne urzadzenie dla każdego hodowcy. Pazury, szczególnie psów kanapowych, które maja niewiele ruchu lub przebywaja na miekkich podłożach ( trawa, ziemia) rosna w bardzo szybkim tempie. Umiejetnosc posługiwania się tymi cażkami powinna byc opanowana przez każdego hodowce.

Technika czesania
Najlepiej jest czesać psa na jakims innym podłożu niż podłoga. Jeżeli robimy to w domu to dobrze sprawdza się zwykły stół czy blat nakryty antyposlizogowym materiałem, ewentualnie recznikiem, aby pies mógł stac na nim pewnie. Nie ma  problemu z zakupem maty antyposlizgowej, która sprawdzi się zarówno na stole jak i w wannie podczas kapania.

Pamiętaj, aby każda część psa wyczesać dokładnie i nie przechodzić do czesania nastepnej dopóki nie skonczyłes jeszcze z pierwsza częścią. Różny hodowcy i groomerzy maja różne techniki czesania. W niniejszym opracowaniu opisałam technike, która jest swoista  srednia arytmetyczna” wszystkich technik z jakimi się zapoznałam i z własnego doswiadczenia wiem, że się sprawdza:

Rozdziel psię futro na czesci i rozpocznij czesanie w ten sposób aby sięgnac szczotka jak najbliżej skóry ( czesanie psięgo włosa po wierzchu na nic się zda i wrecz może doprowadzic do powstania kołtunów)

- tuż przy skórze potrafia się robić kołtuny lub nawet sierść potrafi się sfilcowac. Dlatego staraj się sięgac grzebieniem jak najbliżej skóry unosząc włos delikatnie do góry.

- Przy dużych kołtunach radzi się je rozerwac delikatnie palcami ewentualnie ponacinać nożyczkami wzdłuż, a nastepnie palcami postarac się wyjąć jak najwiecej martwego i skołtunionego włosa. Ostatecznie całe miejsce należy wyczesac delikatnie Grzebieńiem o długich igłach uważajac by nie wyrywać psu zdrowych i żywych włosów.

- Proces czesania to spokojne przesuwanie szczotka, bez zbednego podkrecania czy tarmoszenia. Jeśli bedziesz zbyt szybko przesuwac Grzebieńiem czy szczotka po włosię – grzebień / szczotka bedzie się slizgać po włosid i nie uda ci się rozczesać sierści. Jeśli
bedziesz natomiast podkrecac szczotke podczas czesania bedziesz zaczepiac o włosy i ciągnać - co sprawi psu ból.

Chomik

Przedstawiam wam mojego milusińskiego ;)

Chomik to bardzo przyjazne zwierzę warte uwagi. Aby go oswoić musimy pamiętać o codziennym wyciąganiu go z klatki, by przyzwyczaił się do zapachu naszej dłoni. Najlepiej wtedy kiedy jest wyspany, czyli wieczorem, gdyż zwykle przesypiają one większość dnia. Są małymi śpiochami. W nocy zaś uaktywniają swe prawdziwe oblicza i zaczynają swoje harce. Lubią gryźć klatkę i skakać po niej, dlatego powinniśmy zadbać o elementy, które pomogą wyszaleć się takiemu chomiczkowi. Są to różnego rodzaju zabawki. Możemy je nabyć w sklepie zoologicznym lub zrobić samemu.

         

Możemy stworzyć im prawdziwy plac zabaw. Uwielbiają wspinać się po drabinkach. Oprócz tego potrzebują przytulnego kącika do spania. Najlepszy w tym wypadku jest domek, który wypełniamy ściółką i siankiem, tak by futrzak czuł się bezpiecznie.



Co chomiki jedzą?

Żywienie

Do chomiczego menu należy przede wszystkim:
- specjalne mieszanki ziaren (żyto, pszenica, proso, owies, kukurydza, słonecznik, len, płatki owsiane),
- kolby,
- orzechy (włoskie, laskowe, ziemne),
- surowe warzywa i owoce (marchewka, pomidor, ogórek, jabłko, gruszka, arbuz, banan),
- dietę można wzbogacić odrobiną białego i żółtego sera.

Szkodliwymi dla chomika mogą okazać się:
- sałata,
- nieobrane ze skórki migdały,
- surowe ziemniaki,
- warzywa "ciężkie", jak fasola czy kapusta,
- owoce cytrusowe,
- kiwi.

sałata,
- nieobrane ze skórki migdały
- surowe ziemniaki
- warzywa "ciężkie", jak fasola czy kapusta
- owoce cytrusowe,
- kiwi.

Zachowanie:

Częste mycie się przednimi łapami, służy pielęgnacji futerka, które chroni chomika przed utratą ciepła.
Chomikowanie ma na celu spożywanie pokarmu w bezpiecznym miejscu, z dala od wrogów. Pomaga również przetrwać zimę. Chomiki zapadają w przerywany sen zimowy, podczas którego żywią się zapasami zgromadzonymi w podziemnej norze.
W obliczu zagrożenia nadymają torby policzkowe i stają na dwóch łapach aby okazać się większymi albo przewracają się na grzbiet i udają martwego.

Rozmnażanie:

Chomiki są bardzo płodne. Dojrzałość płciową osiagają po 1 do 2 miesięcy. Ciąża trwa około 3 tyg. Ilość młodych w miocie wynosi od 4 do 12. Samica może wydać rocznie kilka miotów.
Liczebność chomików jest regulowana przez licznych wrogów naturalnych jak ptaki drapieżne, lisy, borsuki, koty, sowy.

Jak rozpoznać samca od samicy?
Kupując chomika często zapominamy o tym by zapytać sprzedawcę o płeć. Na zdjęciu widnieje przedstawiona różnica pomiędzy rodzajem żeńskim a męskim.

Gatunki:
Zwykle wybieramy chomika syryjskiego lub dżungarskiego.

Różnią się one przede wszystkim barwą sierści i wielkością

Syryjski 

Jest to najpopularniejszy gatunek chomika. Jego ojczyzną jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje tereny pustynne i półpustynne. Może być pupilkiem zarówno małych dzieci, jak i dorosłych. Trzeba jednak uważać by dziecko nie ściskało zwierzątka zbyt mocno, gdyż wtedy ze strachu lub z bólu może ugryźć. Jest zwierzątkiem bardzo sympatycznym i komunikatywnym, łatwo się oswaja, nie ukrywa się przed ludźmi i rozpoznaje swojego opiekuna.

Jego średnia długość wynosi około 15 - 20cm, przy czym samice są większe od samców. Przeciętnie żyją one od 2 do 2,5 roku. Zdarza się jednak, iż przy dobrej opiece dożywają 3 - 4 lat. Występuje kilka odmian barwnych tego chomika, ale najpopularniejsze to barwa beżowa, kremowa, brązowo złocista.

Dżungarski

Należy do grupy chomików karłowatych. W przeciwieństwie do chomików syryjskich są towarzyskie. Można je trzymać w grupach rodzinnych, ale między samcami może dojść do starcia o terytorium. Można też spróbować je połączyć ze sobą od najmłodszych lat. Chomiki jak są razem nie mogą zostać rozłączone, bo inaczej stracą swój znak rozpoznawalny, czyli zapach. Długość ciała chomika wynosi 9 cm, ciężar chomika dżungarskiego waha się między 30, a 40 g. Grzbiet jest jasnopopielaty z ciemniejszą pręgą na szczycie, uszy i pyszczek podkreślone ciemną obwódką, spód jaśniejszy od grzbietu. Samica rodzi od 3 do 7 razy w roku. Ciąża trawa 21 dni i po tym okresie samica rodzi od 4 do 7 młodych chomików. Chomiki dżungarskie żyją w niewoli 2 – 3 lat.  

CHOROBY:

Najczęstsze przyczyny chorób u chomików:

* Przeciąg 
* Szybka zmiana temperatur
* Zepsute lub jednostajne jedzenie
* Brak możliwości do ścierania zębów i pazurków 
* Inne zwierzęta 
* Budzenie podczas snu
* Za niska lub za wysoka wilgotność powietrza 
* Mokra wyściółka 
* Brak higieny w klatce 
* Za wysoka lub za niska temperatura

Zachowania chomika które mogą wskazywać chorobę:

* Kuśtykanie, ciągnięcie jednej nogi za sobą 
* Unikanie światła 
* Stałe drapanie, zaczerwienienie skóry
* Apatyczne zachowanie 
* Łyse pola w sierści 
* Chudnięcie 
* Biegunka
* Kichanie, Charczenie 
* Ciężki oddech, odgłosy gwizdania lub jakby "pukania" przy oddychaniu 
* Brak apetytu

Małe zwierzątka domowe, które wybrać?

Gdy nie możemy pozwolić sobie na psa czy kota, lecz chcemy mieć zwierzątko domowe, mamy na to inne rozwiązanie. Jednak przed tym musimy dobrze się zastanowić czy znajdziemy czas dla naszego podopiecznego. Zwierzę to nie zabawka. Trzeba poświęcać mu trochę czasu i zapewnić należytą opiekę. Biorąc nowego domownika do domu bierzesz za niego odpowiedzialność tak samo za psa jak i za żółwia. Jeśli jednak jesteśmy odpowiedzialni i zdecydowani zadajemy sobie pytanie, które wybrać? Które będzie dobre przy naszym trybie życia i nadające się do zabawy z dziećmi.

W tym celu przedstawiam 10 gatunków zwierząt domowy i ich krótkie opisy:

1.Królik: 

Żyje przeciętnie 6-8 lat. Jako zwierzę udomowione wymaga odpowiedniego zaadoptowania pomieszczeń, które zapewnią idealną ochronę przed naturalnymi wrogami, jak i niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Królik potrzebuje swobody- należy codziennie wypuszczać go z klatki na 3-4 godziny, aby sobie pobiegał. Uwaga! Częste podnoszenie i przytulanie może sprowokować zwierzaka do walki, ugryzienia lub podrapania. Równie dobrze królik samo sobie może wyrządzić krzywdę w trakcie upadku.

O królika trzeba szczególnie dbać, gdyż jest mało odporny na choroby, a jego leczenie bywa trudne i często nieskuteczne. Nie wskazane jest kupowanie królika dziecku młodszemu niż 8-10 lat - dla malucha może być on wręcz groźny. Planując podróż wakacyjną, najlepiej zostawić pupila w domu pod opieką kogoś zaufanego, kto zna królika i będzie mógł go codziennie doglądać. Innym rozwiązaniem, choć bardziej stresującym dla zwierzaka jest pozostawienie go u weterynarza lub w hotelu dla zwierząt.

2.Świnka morska:

       

Żyje ok. 7-9 lat. Jest bardzo płochliwym i nieufnym zwierzątkiem - jej oswajanie może trwać nawet kilka miesięcy. Świnka morska potrzebuje codziennych spacerów poza klatką. Trzeba nauczyć się ją prawidłowo trzymać, aby nie wyrządzić jej krzywdy - należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie małych dzieci. Zdrowa świnka będzie pochłaniać wszystko, co jest dla niej zjadliwe. Nie należy zostawiać jej samej w domu na zbyt długo, góra 2-3 dni. Weekendowy wyjazd nie powinien jej zaszkodzić, jeśli dostanie odpowiednią ilość wody i jedzenia. Najlepszym jednak wyjściem jest oddanie świnki na czas nieobecności pod opiekę zaufanej osoby.

3.Szynszyl:                                                                                         

Żyje średnio 15 lat. Szynszyla nie lubi być trzymana na rękach. Ze względu na swoje nerwowe usposobienie, nie jest najlepszym zwierzakiem dla małych dzieci. Potrzebuje dużo ruchu i odpowiedniej diety. Szynszyla jest bardzo mądrym gryzoniem o przemiłym futerku, a w dodatku łatwym i niedrogim w utrzymaniu. Wytrzyma sama w domu przez kilka dni, ale będzie bardzo tęsknić za swym opiekunem. Szynszyla to spory wydatek - im bardziej nietypowe ubarwienie, tym droższa. Dość dużym wydatkiem będzie także zakup odpowiedniej klatki.

4.Rybki:

Akwarium to piękna ozdoba mieszkania. Niezwykle fascynującym (zwłaszcza dla najmłodszych), choć niełatwym zadaniem jest wybór rybek. Trzeba w szczególności zwrócić uwagę na ich wygląd - zdrowe okazy nie mają postrzępionych i wyprostowanych płetw, narośli i owrzodzeń oraz ran i ubytków łusek; muszą być też aktywne. Ważne jest również samo akwarium - powinno być dobrane wielkością odpowiednio do ilości rybek oraz ich potrzeb przestrzennych. Istotne znaczenie odgrywa roślinność i różnego rodzaju akcesoria. Posiadanie akwarium wiąże się z wymianą wody oraz czyszczeniem filtra (przynajmniej raz na 3 miesiące). Trzeba pamiętać, że niektóre rybki żyją w stadzie, a inne wręcz nie znoszą towarzystwa. Nie można umieszczać w jednym akwarium ryb prowadzących ruchliwy tryb z tymi, które wolą spokój. Niektóre ryby mogą przeżyć nawet kilka tygodni bez pożywienia. Jednak by w pełni cieszyć się wakacjami i nie martwić o zawartość swojego akwarium, warto zainwestować w automatyczny karmnik - wystarczy napełnić go mieszanką pokarmów.

5.Żółw: 

Najbardziej długowieczne zwierzę - dobrze utrzymane może przeżyć nawet 150 lat. Łatwo się oswaja i zazwyczaj rozpoznaje opiekuna. Żółwi nie szczeka, nie niszczy mebli, nie zostawia sierści. Nie jest to jednak najlepsze zwierzę dla dziecka, głównie ze względu na zabawę (maluch szybko się znudzi mało interaktywnym przyjacielem), ale też z powodu ryzyka zarażenia salmonellą - wiele osobników jest nosicielami tych bakterii.

Hodowla żółwia może pasjonująca jedynie dla prawdziwych miłośników tych gadów - w pogodne dni trzeba chodzić z nim na spacery (po czystych trawnikach), a od czasu do czasu kąpać i smarować pancerz wazeliną lub kremem, aby zwiększyć jego elastyczność. Żółwie lądowe wytrzymają długi czas bez pożywienia - w przypadku dłuższej nieobecności w domu trzeba je obficie karmić przez ok. 2 tygodnie a przed samym wyjazdem wsypać do pojemnika z jedzeniem suszone zioła lub miękkie owoce (w zależności od gatunku). Żółwia wodnego również można zostawić na ok. 2 tygodnie bez pokarmu, ale trzeba zaopatrzyć zbiornik z wodą w filtr akwarystyczny.

6.Chomik:

Żyje stosunkowo krótko - do 2-3 lat. To bardzo zwinne i ciekawskie zwierzątko, aktywne głównie w nocy. Ogólnie jest łatwy w utrzymaniu, choć nie można zapominać o czyszczeniu klatki, myciu kuwety i akcesoriów (przynajmniej raz w tygodniu). Chomik potrafi ugryźć, dlatego dzieci powinny wiedzieć jak postępować z tak małym i delikatnym zwierzątkiem. Ponadto, lubi ruch a więc należy zapewnić mu codzienny wybieg poza klatką. Chomiczek może zostać sam w domu przez 4-5 dni pod warunkiem, że będzie miał dostęp do świeżej wody, zapasu ziaren i niepsujących się warzyw. Istnieje również możliwość pozostawienia pupila w pensjonacie dla zwierząt, które oprócz psów i kotów przyjmują również chomiki, myszki i inne gryzonie. Chomik to bardzo tanie w utrzymaniu zwierzątko - największy wydatek stanowi klatka.

7.Papużka falista:                                                                              

Długość życia papużki falistej wynosi przeciętnie 7-9 lat, ale przy sprzyjających warunkach może dożyć nawet 15. Jest niedrogim i łatwym w utrzymaniu ptaszkiem. Nie ma dużych wymagań, nie mniej jednak trzeba codziennie wymieniać jej wodę i jedzenie, raz na tydzień umyć kuwetę, a co 3 dni szufladę. Trzeba też zapewnić papużce odpowiednie miejsce do latania (nie powinna cały czas przebywać w klatce) oraz różne akcesoria do zabawy.

Papużka falista to inteligentne i pamiętliwe, ale też bardzo żywotne stworzonko o interesującym upierzeniu - od bieli po zieleń oraz błękit lub cytrynową żółć. Ptaszek potrafi naśladować mowę człowieka i inne dźwięki. Planując urlop, można zostawić papużkę pod opieką rodziny lub dobrych znajomych. Trzeba jednak pamiętać, że każda zmiana otoczenia jest dla niej stresująca. Dlatego lepszym rozwiązaniem jest pozostawienie ptaszka samego w domu, zapewniając mu zapas ziarna i wodę. Do klatki można włożyć ulubione zabawki papużki, aby nie nudziła się podczs kilkudniowej nieobecności domowników.

8.Kanarek:

Średnio żyje ok. 12 lat, ale zdarza się że nawet 20. Kanarek jest aktywnym, wesołym i pięknie śpiewającym ptaszkiem, bardzo łatwym w utrzymaniu i tanim, oczywiście należy liczyć się z jednorazowym wydatkiem na odpowiednią klatkę, karmnik i poidło. W porównaniu z innymi zwierzętami, kanarek to mało kłopotliwy domownik. Oswojony, sam szuka bliższego kontaktu ze swoim opiekunem, np.: podążając za nim do drugiego pomieszczenia. Wyjeżdżając na parę dni, kanarkowi trzeba zostawić zapas ziarna oraz poidełko wypełnione wodą. Jeśli ptaszek jest bardzo towarzyski i źle znosi długotrwałą ciszę w mieszkaniu, można pozostawić włączone radio (nie za głośno i najlepiej na baterie), by kanarek miał rozrywkę i nie czuł się samotny.

9.Tchórzofretka:

Przeciętnie żyje 6-10 lat. To bardzo przyjazne zwierzątko, które lubi ruch (zwłaszcza spacery na smyczy), zabawę oraz towarzystwo ludzi. Często chowa się w zakamarkach domu, po szufladach i półkach, wyciągając z nich całą zawartość i rozrzucając dookoła. Tchórzofretka jest zwierzątkiem inteligentnym i szybko się uczy, zwłaszcza przychodzenia na zawołanie i przynoszenia różnych rzeczy. Klatka i jej wyposażenie to dość spory wydatek, ale wyżywienie fretki nie jest już takie drogie. Trudno ją do czegoś zmusić, a jeszcze trudniej cokolwiek zakazać. W wychowaniu fretki nie można stosować kar (krzyk, bicie) - jeśli straci zaufanie, stanie się bardziej zawzięta, a nawet agresywna. Dlatego należy kontrolować zachowanie dzieci podczas zabawy, bo zwierzak może użyć swoich ostrych zębów. Na wakacje można zabrać fretkę ze sobą - dobrze znosi podróże, a wszystko co nowe bardzo ją cieszy. Wystarczy zaopatrzyć się w tzw. transporterek wyposażony w kuwetę i hamak.

10.Patyczak:                                                                                       

Żyje zwykle ok. 1 roku. Patyczak to niedrogie i stosunkowo łatwe w utrzymaniu zwierzątko, a do tego ciekawy obiekt obserwacji. Jego domem jest przede wszystkim terrarium, ale można wykorzystać również akwarium lub duży słoik (pojemnik musi być dwa razy dłuższy i wyższy od owada). Trzeba pamiętać o utrzymywaniu stałej wilgotności - co drugi dzień należy spryskać ściankę pojemnika wodą i rozpylić nad samym patyczakiem "mgiełkę" chłodnej, ale nie lodowatej wody. Stworzonka te można trzymać w grupach, jednak gdy będzie ich zbyt wiele na małej powierzchni mogą odgryzać sobie nawzajem czułki i nogi. Młode patyczaki można zostawić w domu bez pożywienia na ok. 2-3 dni; dorosłe wytrzymają nawet tydzień.

Oczywiście do wyboru mamy też inne zwierzaki. Mam nadzieje że dokonacie właściwego wyboru ;) 

Osobiście wybrałam chomika, który nie jest moim pierwszym podopiecznym z listy, więc wiedziałam na co się piszę. Uważam, że jest to bardzo dobry wybór, dlatego przedstawię wam go w następnym poście, abyście mogli dowiedzieć się więcej na temat tego milusińskiego futrzaka.