Chomik

Przedstawiam wam mojego milusińskiego ;)

Chomik to bardzo przyjazne zwierzę warte uwagi. Aby go oswoić musimy pamiętać o codziennym wyciąganiu go z klatki, by przyzwyczaił się do zapachu naszej dłoni. Najlepiej wtedy kiedy jest wyspany, czyli wieczorem, gdyż zwykle przesypiają one większość dnia. Są małymi śpiochami. W nocy zaś uaktywniają swe prawdziwe oblicza i zaczynają swoje harce. Lubią gryźć klatkę i skakać po niej, dlatego powinniśmy zadbać o elementy, które pomogą wyszaleć się takiemu chomiczkowi. Są to różnego rodzaju zabawki. Możemy je nabyć w sklepie zoologicznym lub zrobić samemu.

         

Możemy stworzyć im prawdziwy plac zabaw. Uwielbiają wspinać się po drabinkach. Oprócz tego potrzebują przytulnego kącika do spania. Najlepszy w tym wypadku jest domek, który wypełniamy ściółką i siankiem, tak by futrzak czuł się bezpiecznie.



Co chomiki jedzą?

Żywienie

Do chomiczego menu należy przede wszystkim:
- specjalne mieszanki ziaren (żyto, pszenica, proso, owies, kukurydza, słonecznik, len, płatki owsiane),
- kolby,
- orzechy (włoskie, laskowe, ziemne),
- surowe warzywa i owoce (marchewka, pomidor, ogórek, jabłko, gruszka, arbuz, banan),
- dietę można wzbogacić odrobiną białego i żółtego sera.

Szkodliwymi dla chomika mogą okazać się:
- sałata,
- nieobrane ze skórki migdały,
- surowe ziemniaki,
- warzywa "ciężkie", jak fasola czy kapusta,
- owoce cytrusowe,
- kiwi.

sałata,
- nieobrane ze skórki migdały
- surowe ziemniaki
- warzywa "ciężkie", jak fasola czy kapusta
- owoce cytrusowe,
- kiwi.

Zachowanie:

Częste mycie się przednimi łapami, służy pielęgnacji futerka, które chroni chomika przed utratą ciepła.
Chomikowanie ma na celu spożywanie pokarmu w bezpiecznym miejscu, z dala od wrogów. Pomaga również przetrwać zimę. Chomiki zapadają w przerywany sen zimowy, podczas którego żywią się zapasami zgromadzonymi w podziemnej norze.
W obliczu zagrożenia nadymają torby policzkowe i stają na dwóch łapach aby okazać się większymi albo przewracają się na grzbiet i udają martwego.

Rozmnażanie:

Chomiki są bardzo płodne. Dojrzałość płciową osiagają po 1 do 2 miesięcy. Ciąża trwa około 3 tyg. Ilość młodych w miocie wynosi od 4 do 12. Samica może wydać rocznie kilka miotów.
Liczebność chomików jest regulowana przez licznych wrogów naturalnych jak ptaki drapieżne, lisy, borsuki, koty, sowy.

Jak rozpoznać samca od samicy?
Kupując chomika często zapominamy o tym by zapytać sprzedawcę o płeć. Na zdjęciu widnieje przedstawiona różnica pomiędzy rodzajem żeńskim a męskim.

Gatunki:
Zwykle wybieramy chomika syryjskiego lub dżungarskiego.

Różnią się one przede wszystkim barwą sierści i wielkością

Syryjski 

Jest to najpopularniejszy gatunek chomika. Jego ojczyzną jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje tereny pustynne i półpustynne. Może być pupilkiem zarówno małych dzieci, jak i dorosłych. Trzeba jednak uważać by dziecko nie ściskało zwierzątka zbyt mocno, gdyż wtedy ze strachu lub z bólu może ugryźć. Jest zwierzątkiem bardzo sympatycznym i komunikatywnym, łatwo się oswaja, nie ukrywa się przed ludźmi i rozpoznaje swojego opiekuna.

Jego średnia długość wynosi około 15 - 20cm, przy czym samice są większe od samców. Przeciętnie żyją one od 2 do 2,5 roku. Zdarza się jednak, iż przy dobrej opiece dożywają 3 - 4 lat. Występuje kilka odmian barwnych tego chomika, ale najpopularniejsze to barwa beżowa, kremowa, brązowo złocista.

Dżungarski

Należy do grupy chomików karłowatych. W przeciwieństwie do chomików syryjskich są towarzyskie. Można je trzymać w grupach rodzinnych, ale między samcami może dojść do starcia o terytorium. Można też spróbować je połączyć ze sobą od najmłodszych lat. Chomiki jak są razem nie mogą zostać rozłączone, bo inaczej stracą swój znak rozpoznawalny, czyli zapach. Długość ciała chomika wynosi 9 cm, ciężar chomika dżungarskiego waha się między 30, a 40 g. Grzbiet jest jasnopopielaty z ciemniejszą pręgą na szczycie, uszy i pyszczek podkreślone ciemną obwódką, spód jaśniejszy od grzbietu. Samica rodzi od 3 do 7 razy w roku. Ciąża trawa 21 dni i po tym okresie samica rodzi od 4 do 7 młodych chomików. Chomiki dżungarskie żyją w niewoli 2 – 3 lat.  

CHOROBY:

Najczęstsze przyczyny chorób u chomików:

* Przeciąg 
* Szybka zmiana temperatur
* Zepsute lub jednostajne jedzenie
* Brak możliwości do ścierania zębów i pazurków 
* Inne zwierzęta 
* Budzenie podczas snu
* Za niska lub za wysoka wilgotność powietrza 
* Mokra wyściółka 
* Brak higieny w klatce 
* Za wysoka lub za niska temperatura

Zachowania chomika które mogą wskazywać chorobę:

* Kuśtykanie, ciągnięcie jednej nogi za sobą 
* Unikanie światła 
* Stałe drapanie, zaczerwienienie skóry
* Apatyczne zachowanie 
* Łyse pola w sierści 
* Chudnięcie 
* Biegunka
* Kichanie, Charczenie 
* Ciężki oddech, odgłosy gwizdania lub jakby "pukania" przy oddychaniu 
* Brak apetytu